Iranian Women

Violent regime of Iran is an anti woman regime that based on anti women believes, Iranian women in their long and proud history had experienced to be even king of Persia or the commander and governors of states, but now:

They are just some slaves for men.

They have no right to select their cloths (i.e. they have to cover their hairs)

A man can live with 4 wives and have relationship with more than 100 women at the same time, but if a married woman has any sort of relationship with another man she will be executed inhumanly (stoned)

Payment in the event of a woman’s accidental death (e.g. car accident) by insurance companies is as half as this amount for a man (i.e. a woman’s price is as half as a man’s price) also heritages of parents are sorted in the ratio of 2/1 to brothers and sisters.

You will be more informed about such inhuman rules and actions of this dictatorship regime against Iranian women.

I can’t understand why you don’t want to support these women effectively, at least publish something in your newspapers to show them that you here their voice.

On behalf of Iranian people

راه کار (چه نکنیم)

راهکار(درسی‌ از گذشته! چه نکنیم)

دوستان می‌گویند درد را میدانیم، و بر این باوریم این ساختار را باید شکست اما چگونه!؟ راهکار پیشنهاد کنید

راهکار چنان هم پیچیده نیست، خودخواهی را کنار گذاشته و هر کس آنچه در توان دارد برای میهن و مردم خود انجام دهد، هماهنگی‌ لازم است ولی‌ هرگز نمی‌توان به هماهنگی‌ کامل رسید.

هر کدام از ما توان خود را بیش و بهتر از دیگران میدانیم، پس نمیتوان نسخهٔ شفا بخش برای همگان تجویز نمود، اما میتوان گفت چه کار نباید انجام بشود، یا دیگران را هشیار نمود.

دوستان باید بدانند

آنها که در پی‌ رهبرند و می‌گویند جنبش باید رهبر داشته باشد، کسانی‌ هستند که به دیکتاتوری و تصمیم گیری فردی برای جمعی عادت کردند، شخصیت مردم در کاریکاتورهای نیک آهنگ نمونه خوبی‌ از این دست افراد است، اکثریت مردم تصمیم میگیرند که چه کسی‌ را به عنوان خدمتگزار مردم به سمتی با انتخابات بگمارند، خود را باور کنید. کشوری که حدود ۲۰ میلیون دانش آموخته دانشگاه دارد. نیازی به قیم یا ولی‌ ندارد.

هماهنگی‌ در عملکرد، میخواهند همه هماهنگ عمل کنند، و وجود رهبر را نیز به این دلیل میدانند، تا آنجا که با هم مشترکیم هماهنگ خواهیم بود اما من که ساختار کنونی را برنمیتابم، هرگز حاضر نخواهم شد که این ساختار باقی‌ بماند، اینجا مکان چانه زنی‌ نیست، اگر چنین کنم یعنی‌ خود را سانسور کرده‌ام ( فصل آخر کتاب خیانت به امید، با عنوان اشتباه‌ها را بخوانید) و این سانسور آفتی بسیار مضر برای هر حرکتیست که آان را دیر یا زود به گمراهی می‌کشد. تا آنجا که هدف مشترک داریم یعنی مخالفت با این دولت، درخواست بزپسگیری رأی مردم، مشترک مینویسیم، مشترک فریاد می‌زنیم، و مشترک عمل می‌کنیم، از آان پس تو که میخواهی‌ نظام حفظ شود تلاش خود را میکنی‌ و من که این نظام را منشأ تمام این نبسامانی‌ها میدانم تلاش خود را

اگر کار حزبی هم می‌کنید از کسانی‌ که نمیشناسید، و یا با افکارشان، شخصیت شان، و اهدافشان آشنا نیستید پیروی نکنید، در این سایت که سایتی عمومی‌ است نمیخواهم از شخصی‌ اسم ببرم، یا سوابق کسی‌ را بازگو کنم هر چند ایرادی در این نمی‌بینم تا دیگران از سابقهٔ فردی که خود را در جایگاهی حس می‌کند تا برای سایرین خط مشی‌ تعیین کند آگاه گردند تا مشخص گردد این فرد تا چه حد صلاحیت این کار را دارد. تصمیم گیرنده شمائید، با افرادی که همچون شما فکر میکنند متحد گردید، چشمانتن را بر حقایق نبندید

چنانچه راه مبارزه یی انتخاب می‌کنید تلاش کنید تنها نباشید، دوستان با تجربه تر میگفتند چنانچه می‌خواهید تنها به تظاهرات بروید، شاید این کار را نکنید، بهتر است، و همینطور در سایر اشکال مبارزه مانند تکثیر و توزیع سی‌دی‌ها پوسترها و ...،

هرگز مکان و زمان تجمع را دقیق مشخص نکنید، هیچ گاه ساعت اولیه روز غیر تعطیل و مکان‌های بسته را برای تجمع انتخاب نکنید (۱۶ آذر)، دقت شود یکی‌ از دلایل موفقیت بیشتر روز عاشورا این بود. چنانچه بدانند در کجا می‌خواهید تجمع کنید بر آان منطقه تمرکز میکنند و کار دشوار و بسیار پر هزینه میشود

این افرادی که مدام تکرار میکنند، نباید خشونت کرد و گاهی هم می‌گویند این ساختار شکستنیست مراقبش باشید اگر به ذات خائن نباشند به این جنبش خیانت میکنند، کسی‌ نمی‌گوید باید خشونت کرد، اما کلوخ انداز را پاداش سنگ است، دنیا هم قانون خود را دارد، پاسخ هر کنشی واکنشیست به همان اندازه و در خلاف جهت، جنبشی موفق است که دشمن مقابلش را بشناسد و بر این اساس شیوه مبارزه را انتخاب کند، گاندی، ماندلا، و لترکینگ هم چنین کردند، کسانی‌ که فقط حرف میزنید، چشمانتان را باز کنید، آنها با که طرف بودند ما با چه کسی‌. جدا از این بپرسید ! از پدربزرگ‌ها بپرسید، این قدر بی‌ توجه نباشید، از آموخته‌ها درس بگیرید.
آخر چه عقل سالم و بی‌ غرضی است که بگوید وقتی‌ با گلوله پاسخ تظاهرات سکوت شما را میدهند، دستانتان را بالا ببرید، دفاع حق مشروع هر فردیست. این اصل پذیرفته شده در منشور حقوق بشر است. افراد شهر بانی‌ سابق پس از این که دیدند در حمله به مردم در خطر خواهند بود، شروع به بازخرید کردن و استعفا کردند، شما گونه یی دیگر میاندیشید، خوب بیندیشید. نسخه شفا بخش با حرف و بدون عمل صادر نفرمائید. شما در خانه بنشینید و در زمان تظاهرات برای ما گزارش را از تلویزیون این نظام بدهید، شما هم به قول خودتان دارید تلاش می‌کنید، به جای اینکه در خیابان باشید، گزارش می‌کنید، وب بازی می‌کنید. اشتباه گرفته اید آقا خاله بازی نیست این حرکتی که هزینه آاش جان ندا و سهراب و دانشجویان عزیز این مملکت بوده.
باز تکرار می‌کنم هر کس که دست از خودخواهی بر دارد خود میداند چه کند فقط با تجربه خود و سایر دوستانم بازگو کردم چه نباید کرد. در خانه اگر کس است یک حرف بس است. تو از سخن من خواه پند گیر خواه ملال.

خیانت یا دوستی‌ خاله خرسه

خیانت یا دوستی‌ خاله خرسه

چقدر می‌توان کوتاه فکر بود که تصور کرد وقتی‌ برنامهٔ تجمعی بزرگ را در وب به صورت همگانی اعلام می‌کنیم کسی‌ از اطلاعات رژیم نیست که این مطلب را به گوش تصمیم گیران سپاه برساند، سپاهی که از سال ۷۹ تمام سرور‌های ماهواره یی (‌ای س پی‌)‌ها را تحت کنترل خود گرفت مانند مروا، ندا، و چندی پیش هم که مخابرات را با مهریه ناچیز به عقد خود در آورد.

نمیدانم چرا نمیتوانم باور کنم آنها که می‌گویند فردا من از هفت تیر می‌آیم، از آریاشهر میایم، خیر خواه مردم باشند یا دست کم خیر مردم را بدانند که چیست. آن افرادی که افتخارشان تعدد زوجین است و به بهانهٔ تحصیل در انگلیس به سر میبرند و هیچ ندارند مگر روابط نسبی با رهبران نظام طرح میدهند تا مردم با دست خالی‌ به کنام شیر روند و چنانچه جمعیت میلیونی هم دارند به جهت محاصره شدن در میان نیروهای سرکوبگر امکان شعار دادن را هم نیابند. هر چه میخواهم به خود بقبولانم که این فرد اتاق فکر که دور از هیهوها است و نمیداند که نمی‌توان در محیطی‌ که قدم به قدم نیروی سرکوبگر تا به دندان مسلح ایستاده هسته تشکیل داد و مبارزه کرد، نمی‌شود که نمی‌شود.

از بزرگتر‌ها به یاد دارم که میگفتند دشمنت را از تصمیمت آگاه نکن، آیا این دوستان که اسب تروا را زین کردند به جهت نا‌ آگاهی‌ این اسب را به میدانی اشتباه و سرشار از مین و در زمانی‌ نا‌ مناسب فرستادند؟ اگر چنین است چرا مجددا می‌گویند در شب چهارشنبه سوری به بالایی پشت بام رفته و شمعی روشن کنید و الله اکبر بگوید ( چه طور است جاوید خامنه یی هم بگوئیم، اگر به نظر شما ساختار شکن نیست)

از دوستانی که نا‌ آگاهانه آب به آسیاب کسانی‌ میریزند که هدفی‌ جز صدمه زدن به جنبش مردم ندارند، می‌خواهم که بیشتر دقت کنند، این ساختاری که از سال ۵۷ شروع به جنایت می‌کند، و این شاهکار تازه هویدا شده: با دانشجو چنان می‌کند که بد تر از نسل کسی‌ توتسی‌ها در رواندا است، چرا باید حفظ شود.

دوستانی میگفتند، با این فراز و نشیب‌ها افراد جوان پخته تر میشوند، چنین است اما نیازی به توضیح نیست که هر روز که بر عمر این حکومت افزوده میشود چه بر سر ایران میاید، چه غارت‌ها که نمیکنند، چه ضربه‌ها که نمیزنند، چه حجم سرمایهٔ که از کشور خارج نمی‌شود، چه بلایی بر سر مام میهن میاورند این جماعت بی‌ وطن.

زمان تجمع ساعت اولیه روز و در مکانی بسته و محافظت شده نیست، هر چند که این تنها راه مبارزه نیست، و از اصل آگاه کردن حکومت از زمان و مکان به این شکل کار درستی به نظر نمیرسد،

دوستان چنانچه اشتباه می‌کنم، اشتباه من را تصحیح نمایید و به پرسشم پاسخ دهید.

آیا این ساختار نباید بشکند؟

You are playing with Iranians’ lives

You are playing with Iranians’ lives.

Shame on everyone who watch such violent activities against Iranian university students in their dormitory and keep quite and don’t do anything against the murderous supreme leader and his illegal and selected (not elected government).

These brilliant students are human. Can you understand it?

Why don’t you like to wake up from your death sleep?

What’s wrong with these students who are victims of this dictatorship and murderous regime?

Help Iranian people and publish some letters in your newspapers about Iranian people.

http://www.youtube.com/watch?v=c2y9Wl_teFY

http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2010/02/100222_iran_l19_kooy_tehran_university.shtml